นักเวททุกคนย่อมสามารถร่ายมนต์ได้หนึ่งถึงสองบท และมีเพียงส่วนหนึ่งที่สามารถเล่าเรียนได้นานพอแล้วกลายเป็นจอมเวท แต่มีเพียงคนที่มีความสามารถเป็นเลิศคนเดียวเท่านั้นที่จะได้รับการขนานนามเป็น Magus ถึงกระนั้นในจอมเวทอื่น ๆ ความเห็นของกลุ่มก็ไม่ได้การันตีมารยาทในการแข่งกัน หลังจากที่เขามีชื่อเสียงในฐานะนักประลองฝีมือและนักปราชญ์แห่งโลกเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ Rubick ไม่เคยแสดงให้เห็นว่าเขาก็อาจจะมีความสามารถพอที่จะเป็น Magus ได้ จนกระทั่งเขาถูกลอบสังหารเป็นครั้งที่เจ็ด ในขณะที่เขาโยนผู้ที่อาจจะเป็นนักฆ่าลำดับที่ 12 ทิ้งลงมาจากระเบียงสูงอย่างไม่แยแส เขาเข้าใจแล้วว่าความพยายามอย่างที่สุดของเขาที่ผ่านมานั้นโง่เขลาเพียงใด เมื่อครั้งหนึ่งที่การขัดจังหวะการดีดนิ้วหรือปรบมือจะช่วยให้เขาก้าวหน้าขึ้นอย่างน่าชื่นชม ทั้งหมดนั่นกลายเป็นสิ่งที่สามารถคาดเดาได้ เขาได้สร้างการแข่งขันที่น่ากลัวขึ้นมา ด้วยเหตุนี้ หลังจากที่หน้ากากการศึกของเขาเสร็จสิ้น เขาได้ทำในสิ่งที่จอมเวทที่ต้องการจะเลื่อนระดับควรจะทำ นั่นคือเขาประกาศจุดมุ่งหมายของเขาซึ่งคือการสังหาร Magus ผู้นั้น Rubick ตระหนักได้ในทันทีว่าการคุกคาม Magus เพียงหนึ่งคนก็เหมือนกับคุกคามพวกเขาทั้งหมด และพวกมันก็ทุ่มกำลังมาที่เขาเพื่อจัดการเสีย เวทมนตร์ของปรปักษ์แต่ละคนคือกระแสพลังงานที่ไม่อาจหยุดยั้งได้ และทุกการโจมตีล้วนคำนวณไว้แล้วว่าไม่มีทางรอด แต่ในไม่ช้าบางสิ่งก็ได้เกิดขึ้ง เป็นสิ่งที่เหล่าศัตรูของ Rubick ไม่เคยคาดคิด วิชาของพวกเขาดูเหมือนจะย้อนกลับมาเป็นปฏิปักษ์กับพวกเขาเอง ท่ามกลางความโกลาหลของเวทมนตร์ Rubick ได้หัวเราะเบา ๆ เรียนรู้อย่างละเอียดและจำลองพลังนั้นเพื่อที่จะร่ายมันกลับไปยังแต่ละคน สร้างความสับสนท่ามกลางพวกมัน ผู้รวมกลุ่มกันต่อต้านเขา คำกล่าวหาถึงการทรยศเริ่มกระจายออกไป และในไม่ช้าเหล่าผู้ใช้เวททั้งหลายก็หันมาเป็นปฏิปักษ์กันเองโดยไม่ตระหนักเลยว่าใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลังสิ่งที่พวกเขาไม่ได้กระทำ ท้ายที่สุดเมื่อการต่อสู้ใกล้จบลง ทุกคนล้วนถูกเผาไม่ก็ถูกแช่แข็งไว้ เปียกชุ่ม ถูกสับ และแทง หลายคนล้มตายด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพันธมิตร Rubick อยู่นอกวง เจ็บปวดแต่สุขใจในสัปดาห์แห่งการเฉลิมฉลอง ไม่มีใครแข็งแกร่งพอที่จะต่อกรเมื่อเขายื่นคำร้องแห่งสวรรค์ไปยัง Hidden Council (สภาลับ) และ Insubstantial Eleven (รักษาการทั้งสิบเอ็ด) ได้ลงมติเป็นเอกฉันท์ให้ขนานคำนำหน้านามของเขาในฐานะ Grand Magus
